ԱԺ նախագահին բժիշկ է պետք, իսկ մեզ Փրկիչ՝ այս իշխանություններից ազատվելու համար

Երեկվանից հանրային քննարկումների տիրույթում է ԱԱԾ-ի ներկայացրած նախագիծը «Հատուկ պետական պաշտպանության ենթակա անձանց անվտանգության ապահովման մասին» ՀՀ օրենքում փոփոխություններ կատարելու մասին։ Դրանով առաջարկվում է Աժ նախագահի եւ նրա ընտանիքի անդամների համար ապահովել բժշկական օգնություն եւ սպասարկում՝ պետական բյուջեի միջոցների հաշվին։ Հիմնավորումը, իհարկե, բավականին «ծանրակշիռ» է, «...նկատի ունենալով այն հանգամանքը, որ ներկայումս օրենքի ուժով Հանրապետության նախագահի և վարչապետի առողջական վիճակին հետևելու նպատակով առանձնացվում է անձնական բժիշկ, մինչդեռ անհասկանալի տրամաբանությամբ նման երաշխիք նախատեսված չէ բարձրագույն ներկայացուցչական մարմնի, այն է՝ Ազգային ժողովի նախագահի համար...»։

Իհարկե, խորհրդարանական կառավարման երկրում ԱԺ նախագահը ոչ մեկից ոչնչով պակաս չէ եւ նրան եւս պետք է պատշաճ երաշխիքներ տրամադրվեն։ Եթե ոչինչ չանող, կամ ավելի ճիշտ ամբողջ տարի սահմանադրության պահպանմանը հետեւող նախագահին են տրվում երաշխիքներ, ինչու պետք է ամբողջ տարի ընդդիմության կտտանքներին դիմացող, իշխանության բոլոր սեւ գործերը արդարացնող ԱԺ նախագահը անտեսվի։ Միեւնույն ժամանակ, կարծում ենք, որ մեր երկրում ամենաքիչը երաշխիքների կարիք պաշտոնյաները ունեն, այն էլ՝ առաջին էշելոնի։

ԱԺ նախագահի ձեռքը քարի տակ չէ, բարեբախտաբար, ամուր առողջությունն էլ ունի, իսկ եթե Աստված մի արասցե ԱԺ նախագահը որեւէ առողջական խնդիր ունենա, դժվար երաշխիքների հույսին մնա բարձր մակարդակով եւ հավուր պատշաճի բուժօգնություն ստանալու համար, նրա աշխատավարձը, զբաղեցրած դիրքը դրա հնարավորությունը կընձեռեն։ Մենք, իհարկե, որպես հասարակություն, շատ կցանկանայինք, որ մեր երկիրը այնքան հարուստ, զարգացած լիներ, որ մեր պաշտոնյաներին կարողանայինք ապահովել շքեղագույն պայմաններ, հավուր պատշաճի ներկայանային միջազգային շփումներում եւ այլն։ Բայց ապահովել սեփական բարեկեցությունը մի երկրում, որը պատերազմի արհավիրքները դեռ չի հաղթահարել եւ նոր պատերազմի սպառնալիքի առաջ է, կորոնավիրուսային դժոխքն էլ դեռ շարունակվում է, տնտեսությունը փլուզված է, եկեք ընդունենք, որ ոչ այլ ինչ է, քան ցինիկություն։

Իշխանությունը անձնական բժիշկ է ապահովում ԱԺ նախագահի համար այն դեպքում, երբ վիրավոր զինծառայողներին և հատուկ խմբերում ընդգրկվածների սրտի վիրահատություններն ու դժվարամատչելի ախտորոշիչ հետազոտությունների համար պետպատվերով ծառայությունները մինչեւ 2022թ սառեցված են խոշոր բուժհիմնարկներին 4 միլիարդի չափով պետության կուտակած պարտքի պատճառով։ Պատերազմի արհավիրքով անցած մեր բազմաթիվ հերոս տղաներ այսօր բուժօգնության, հոգեբանական աջակցության, կյանքին ինտեգրվելու, կրթություն ստանալու, աշխատանքի տեղավորվելու խնդրի առաջ են, իսկ պետությունը այս գործընթացում որեւէ աջակցություն չի ցուցաբերում։

Իշխանությունը անձնական բժիշկ է ցանկանում ապահովել ԱԺ նախագահի համար այն դեպքում, երբ կենսաթոշակների եւ նպաստների վճարումը ուշանում է պետբյուջեի սուղ միջոցների պատճառով։ Իշխանությունը բյուջեի գումարները խնայելու համար նույնիսկ ամենահաջողված ծրագրերն է ցանկանում կասեցնել, օրինակ՝ եկամտահարկի վերադարձով բնակարանի հիփոթեքը, տնտեսումներ է անում բոլոր ուղղություններում, իսկ ԱԺ նախագահի համար անձնական բժիշկ ապահովելու համար միշտ հնարավորություն կա։ Մարդկանց տնտեսական վիճակը օրեցօր վատանում է, շարունակ թանկացումները, հոկտեմբերի մեկից սահմանված «թեստավորման հարկը» ավելի կսրի երկրում սոցիալական վիճակը, բայց իշխող քաղաքական թիմը այդ մասին որտեղից իմանա, եթե իրենց կյանքը եւ սոցիալական վիճակը միայն լավանում է։

Սահմանադրությամբ երաշխավորված սոցիալական պետության ֆունկցիաները, կրթության, առողջության պահպանման, բժշկական սպասարկման եւ օգնության իրավունքի իրականացումը իշխանությունը իրականացնում է անբավարար, բայց կարեւորը շատ նախանձախնդիր եւ հետեւողական են սեփական բարեկեցության ապահովման հարցում։ Ցանկացած հայրենասեր իշխանություն այսպիսի ֆորս-մաժորային իրավիճակում հայտնված երկրում կհրաժարվեին բոլոր այլեւայլ երաշխիքներից, ծախսերից, պարգեւավճարներից, մի քանի տարի կաշխատեին ամրագոտիները ձգած՝ չոր աշխատավարձով եւ ոտքի կհանեին երկիրը։ Բայց չէ՞ որ դեռ տարիներ առաջ էր նախկին ակտիվիստ, այժմ ամուսիններով խորհրդարանում հայտնված Լենա Նազարյանը հայտարարել, որ իրենք հո նվիրյալներ չեն, որ ցածր աշխատավարձի դիմաց տարիներով չարքաշ աշխատեն։

Ի հավելումն այս խոստովանության պետք է ասել, որ այո, հեղափոխություն անելիս ժողովուրդը վստահ էր, որ դուք նվիրյալներ եք։ Երկրորդ՝ պաշտոնյայի աշխատավարձը չնչին չէ, եթե չնչին է՝ գնացեք ավելի բարձր աշխատավարձով աշխատանք գտեք, բայց եկեք չմոռանանք, թե մինչ հեղափոխությունը այս թիմի անդամների մեծ մասը ինչքան աշխատավարձ էր ստանում եւ ինչպես էր ապրում։

Այնպես չէ, որ ձեր շքեղ կյանքը թողել եք եւ մեզ համար հզոր երկիր եք կառուցում։ Մյուսը՝ ձեր աշխատանքի ի՞նչն է չարքաշ, ինչ եք անում, որ մի հատ էլ դրա անունը դնեք աշխատանք, այն էլ չարքաշ։ Ձեր մասնագիտական որակների, պրոֆեսիոնալիզմի, աշխատանքի ՕԳԳ-ի համար դուք չափազանց բարձր եք վարձատրվում, հավելյալ երաշխիքների եւ պարգեւավճարների կարիք էլ չունեք, իսկ պատերազմից հետո առհասարակ պետք է ամեն ինչից հրաժարվեիք եւ փորձեիք շտկել ձեր գործունեության հետեւանքները, եթե, իհարկե, հնարավոր է դրանք շտկել։

Բժշկի կարիք ոչ թե ԱԺ նախագահը ունի, այլ մեր երկիրը եւ ժողովուրդը, բայց, ցավոք, բժիշկն էլ չի կարող մեզ օգնել, մեզ իրական փրկիչ է պետք՝ նվիրված, հայրենասեր իշխանության տեսքով։