Հարկեր ենք վճարում, ընտրության մասնակցում, որ ԱԺ-ում իրար ծեծեն. Խորհրդարանական «բոյեվիկը» ապահովում է տեսարաններ, բայց ոչ հաց

ԱԺ-ում երկրորդ օրն է՝ Կառավարության ծրագիրն են քննարկում, այդ ընթացքում, իհարկե, ավելի շատ ծեծկռտուքներ, վիրավորանքներ, հայհոյանքներ են հնչել, քան բուն ծրագրի մասով ելույթներ, դիտարկումներ, առաջարկներ։ ԱԺ նիստերը իսկական «բոյեվիկ» սերիալ են՝ անկանխատեսելի ընթացքով, սուր տեսարաններով, որի հերոսներին էլ անձամբ մենք ենք մեր ձեռքով ընտրել։

Քաղաքացիների տեսանկյունից ստացվում է, որ մենք՝ հարկատուներս, օրնիբուն աշխատում, հարկեր ենք վճարում, որ մի խումբ հասուն տղամարդիկ խորհրդարանում միմյանց ծեծեն՝ մեզ համար ապահովելով տեսարաններ, բայց ոչ երբեք հաց։ Մեր կյանքի որակը, մեր երկրի առաջ ծառացած օրհասական խնդիրները ամենեւին էլ չեն լուծվում այս տեսարաններից։ Մեկ-երկու գուցե այս ամենը լիցքաթափող է, բայց այս ամենը արդեն նյարդայնացնող է, ձանձրալի, հիասթափեցնող...։

Մենք չենք գնացել ընտրության՝ մեր քաղաքացիական պարտքը կատարելու, որպեսզի ձեւավորենք երկրի թիվ մեկ մարմինը, ինստիտուտը, որտեղ իրար ծեծեն։ Միթե մեր երկրի առաջ ծառացած բոլոր խնդիրները այնպես են լուծվել, որ հայրենի օրենսդիրները ԱԺ դահլիճը, ամբիոնը պետք է օգտագործեն աքլորոնալու, շեֆին հավատարմությունը ցուցադրելու, ծառայամտության մրցավազքում հաղթելու, երկրի վարչապետի պատիվը փրկելու համար։ Սիրելի ղեկավարին կարող եք քծնել կուսակցական հավաքներում, իսկ երկրի վարչապետի պատվի մասին մտածելուց առաջ մտածեք մեր երկրի պատվի, մեր խորհրդարանի հեղինակության մասին, որը այս տեսարաններով գետնին է հավասարվում։

Երկրորդ՝ եթե ԱԺ-ում կան ադեկվատության եւ մեղսունակության հետ խնդիրներ ունեցող անձինք, ովքեր չեն կարողանում աշխատել լարված պայմաններում, չեն դիմանում սուր ելույթներին, գերզգայուն են, գերնյարդային, խնդրեմ, առաջարկեք համապատասխան օրենսդրական փոփոխություններ, ըստ որի՝ պատգամավորի թեկնածուները պետք է հոգեբուժական փորձաքննություն եւ հոգեբանական թեստավորում անցնեն, հասկանանք՝ որքանով են առողջ, սթափ, սթրեսակայուն։ Ընդ որում՝ իշխանությունը ամենեւին էլ արդարացում չունի, թե ընդդիմությունն է սադրում, սրում իրավիճակը, սկսում վիճաբանությունը, խորհրդարանում բնականոն աշխատանքի պատասխանատուն հենց իշխանությունն է, ով պետք է դիմանա եւ դիմադրի բոլոր սադրանքներին, ոչ թե ամեն ընդդիմության ռեպլիկից հետո հարձակվի այս կամ այն պատգամավորի վրա։

Տպավորություն է, թե ՔՊ-ում «հարկ են» սահմանել՝ ով ինչքան հայհոյի եւ հարվածի ընդդիմադիր պատգամավորին, նա ամենաշատն է սիրում վարչապետին։ Ժողովուրդ, ուշքի եկեք, դուք պատգամավոր եք, իշխանություն, գտնվում եք խորհրդարանում...էս ոճի եւ որակի կռիվներ վաղուց արդեն դեռահասները չեն ունենում, անգամ մեր դեռահասները չեն հարձակվում մեկի վրա, կողքից, մեջքից հարվածում, նրանց մեջ գտնվում է ռացիոնալ մեկը, ով կանխում է այդ ամենը։ Ձեր «տղայական» ռազբորակների պատճառով վարկաբեկվում է մի ամբողջ պետություն եւ պետական ինստիտուտ։ Իշխանությունը ի զորու չէ զսպել իր պատգամավորներին, ստիպված բռնության են ենթարկում լրագրողների նկատմամբ, թե «մի լուսաբանեք», ի՞նչ է՝ «կեղտոտ սպիտակեղենը» որ չլուսաբանվի՝ այդ մասին չե՞ն իմանալու։

Որքանով է նորմալ ամեն 10 րոպեն մեկ ընդմիջումներ հայտարարելը, ուղիղ հեռարձակումները անջատելը, անվտանգության աշխատակիցներին դահլիճ բերելը, անզուսպ պատգամավորներին քարշ տալով հեռացնելը։ Վաղուց արդեն մեր երիտասարդների մոտ հաղթահարվել է այն կարծրատիպը, որ հարվածելը ամենեւին էլ ուժի նշան չէ, այն էլ խորհրդարանում, որ պատիվ պահելը բռունցքով չի լինում, որ շեֆին սեր խոստովանելը ամենեւին էլ տեղից գոռգռալ ու աքլորանալ չէ։ Ձեր սիրելի վարչապետին լավագույն սիրո խոստովանությունը կլինի խորհրդարանի բնականոն աշխատանքը ապահովելը՝ առանց լարվածության եւ տեսարանների, սա պետք է լինի ուղիղ հրահանգ վերեւից՝ թիմային որոշման արդյունքում։Այլապես տպավորություն է, թե այս «բիսեդկայի» մակարդակի կռիվները ձեզ դուր են գալիս։

Ի դեպ, թերեւս այս ամենից հետո արժե անդրադառնալ նաեւ մեր որոշ ընդդիմադիրների, ովքեր ձեռքերը գրպանում, աջուձախ մոլորված նայելով հետեւում են, թե ինչպես են իշխանական պատգամավորները հարձակվում իրենց գործընկերոջ վրա։ Ժողովուրդը լավ խոսք ունի, որ երեւի մոռացել են մեր ընդդիմադիրները, այն է՝ «արջը քո ականջին ի՞նչ ասաց՝ ասաց, որ նման ընկերոջ հետ այլեւս ճանապարհ չգնաս»։

Այս թեմայով Հայ մամուլի ազատության վախճանը. Առաջարկվող փոփոխությունը հակասում է Սահմանադրությանը եւ Կոնվենցիային Երբ հավաքականի պարտությունից ավելի շատ ենք նեղվում, քան թշնամու Փառուխ ներխուժումից Հոգնության գաղտնիքը. երբ անոմալ երեւույթները դառնում են նորմալ, մարդիկ դադարում են զարմանալ եւ զայրանալ, զգալ եւ ապրել Ելք կա. ընտրված համայնքապետերին պաշտոնազրկելու պայքարը նոր հորիզոններ է նվաճում Ժողովրդավարության բաստիոն կառուցելու ճանապարհին նախ ձնամաքրման աշխատանքները կազմակերպեք