Ի դեպ Բաքուն վերբեռնում է «Իսկանդերի» թեման ու սրում իրավիճակը
Ի դեպԻ դեպ. Արցախյան 2-րդ պատերազմից հետո գլուխը կորցրած Ալիեւը շարունակում է ամենօրյա ռեժիմով ու ագրեսիայի ավելացող դոզայով հայտարարություններ անել ոչ միայն ընդդեմ Հայաստանի, այլեւ սկսել է հաշիվ պահանջել ՌԴ-ից։ Առիթը՝ պատերազմի ժամանակ իբրեւ թե կիրառված Իսկանդերն է։ Հիշեցնեմ, անցյալ տարվա նոյեմբերին ՀՀ ԶՈւ գլխավոր շտաբի նախկին պետ Մովսես Հակոբյանը հայտարարել էր, որ պատերազմի վերջին օրերին «Իսկանդերն» օգտագործվել է։
Հետոո ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանը հայտարարեց, որ Իսկանդերը կրակվել է Շուշիի ուղղությամբ։ Նիկոլ Փաշինյանն էլ ավելի զարգացրեց թեման, ասելով, թե «Իսկանդերի» հրթիռները պայթել են 10 տոկոսով։ Այս արտահայտությունը մեծ աղմուկ բարձրացրեց, ՌԴ ՊՆ-ն իր հերթին հայտարարեց, որ պատերազմի ընթացքում «Իսկանդեր» չի կիրառվել։ Բայց այստեղ կա մի կարեւոր նրբություն։ Ադրբեջանը խոսում է, ոչ թե ՀՀ ԶՈՒ տրամադրության տակ գտնվող «Իսկանդերի», այլ «Իսկանդեր Մ»-ի բեկորների մասին, որոնք իբրեւ թե հայտնաբերվել են Շուշիում։ Դրանից հետո ադրբեջանական ԶԼՄ-ներում ենթադրություններ հայտնվեցին, որ ադրբեջանական ԶՈւ-ի ուղղությամբ «Իսկանդեր» է կիրառել Ռուսաստանը։Եվ հիմա Ալիեւը, ոչ ավել, ոչ պակաս, հաշիվ է պահանջում ՌԴ-ից։
Նա հայտարարել է, թե ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ քննարկել է ԼՂ–ում «Իսկանդեր–Մ»–ի բեկորների հայտնաբերման հարցը։ Բացի այդ, Ադրբեջանի ՊՆ-ն Ռուսաստանի ՊՆ–ին պաշտոնական նամակ է ուղարկել, սակայն պատասխան դեռ չեն ստացել։ Կրեմլի խոսնակ Դմիտրի Պեսկովն էլ ասել է, թե Լեռնային Ղարաբաղում «Իսկանդեր Մ»-ի բեկորների հայտնաբերման վերաբերյալ Բաքվի տեղեկությունը քննարկվում է Ռուսաստանի ու Ադրբեջանի զինվորականների կողմից։ Հասկանալի է, որ ստեղծված իրավիճակը բավական անհարմար է ՌԴ-ի համար։ Իսկանդերը հնարավոր չէ թաքցնել պարկում ասեղի նման, ՌԴ նախագահն էլ չի կարող ասել, թե սխալ են զեկուցել։ Այս համատեքստում բավական ուշագրավ է ՀՀ ազգային անվտանգության ծառայության նախկին տնօրեն Դավիթ Շահնազարյանի վարկածը։ Նա համոզված է, որ իրականում սա կազմակերպած քաղաքական սադրանք է Բաքվի և Անկարայի կողմից, որն ուղղված է առաջին հերթին Ռուսաստանի դեմ։
Նա համոզված է, որ իրականում այդ բեկորները Շուշի են բերվել Սիրիայից, որտեղ փետրվարի վերջին ռուսական ուժերն իսկապես «Իսկանդեր Մ» էին կիրառել ահաբեկչական խմբավորումների դեմ։ Հետագայում, ինչպես ենթադրում է Շահնազարյանը, ոչ առանց Թուրքիայի գործուն մասնակցության` Շուշի են բերվել սադրանք կազմակերպելու նպատակով։ Այլ հարց է, թե ինչու է Ադրբեջանին ու Թուրքիային պետք պատերազմից հետո կրակել տեղեկատվական Իսկանդերով՝ ՌԴ-ի ուղղությամբ։
